zaterdag 18 september 2010
Als de bom valt...
In het archief van het Legermuseum bevindt zich een klein boekwerkje, een bedrijfsbrochure meer, van Technisch bureau J.Duiker, 's Gravenhage. Het is getiteld "Nuttige wenken voor gasbescherming en luchtbescherming" en er staan naast alle producten die het bedrijf levert ook tips in over hoe te handelen bij gevaar, zoals een instructie voor het opzetten van een gasmasker of aanwijzingen voor het verduisteren van een woning.
De reeks met producten omvat schuilcellen, gasfilters, draagbaren, gasspeurtoestellen, ontsmettingsmiddelen, asbestkleding, uitbreekgereedschappen, verduisteringsmaterialen, noodprivaten, ontsmettingsketels, signaalfluiten en sirenes, maar ook gewoon zandzakken en brandblussers. Curieus is een gaszak waar een heel kind in verpakt kan worden. De brochure stamt uit 1939 en laat mooi het beeld van die tijd zien, er spreekt een grote dosis naïviteit uit, maar het ademt nog niet de angst van de koude oorlog. Het idee bestaat nog dat men met eenvoudige middelen elke dreiging de baas kan. Topstuk is wel een eenpersoons-schuilcabine, van staal. Een gestroomlijnd model, dat aan een hijsoog op elke willekeurige plaats neergezet kan worden. Het ziet er uit als een soort ruimtecapsule, uit de fantasie van Jules Verne.
Ik zag deze zomer een betonnen tegenhanger van een dergelijk geval voor de deur van het oorlogsmuseum in Overloon. Ik ben er even in gaan staan om te ervaren hoe het is, en dan zat de deur nog niet eens dicht want die was er niet. Ik vraag me af hoe lang iemand het uit zou kunnen houden in zoiets. Het is erger dan de kleinste lift. Een bombardement van een uur zal misschien nog wel te doen zijn, maar langer? En dan de onzekerheid over hoe de wereld er buiten de capsule uitziet, of er nog iets leeft en overeind staat, of alles misschien vergiftigd is door gas of straling. Wanneer kan het deurtje weer open?
Nee, lijkt me niets om daar in te moeten overleven. Geef dan maar de schuilplaatsen van het Amerikaanse bedrijf Vivos. Er schijnt in de VS een netwerk van zo'n 20 schuilbunkers in aanbouw te zijn die een explosie van 50 megaton kunnen doorstaan. Elk complex bestaat uit een centrale hal van 2 verdiepingen met 10 radiale spaken met verblijfsruimten waar 200 mensen een jaar lang in kunnen overleven. Van de buitenwereld afgesloten, volledig self-supporting met een eigen energievoorziening, waterbronnen, filtersystemen, medische voorzieningen, magazijnen met kleding en schoeisel in alle maten, en off-road voertuigen om verkenningen uit te voeren.
Binnen het complex zijn nog weer extra nucleair beveiligde schuilplaatsen met slaapkamers, badkamers, keuken en eetkamers, ontmoetingsruimten, voorzieningen voor ontspanning (met televisie - zendt er nog iemand uit dan als de wereld vergaat?), computers met internet (???), fitnessruimten, beveiligde bergplaatsen voor waardevolle voorwerpen en wapens. Alles wat je nodig hebt om een jaar autonoom onder de grond te overleven. Er is voedsel voor een jaar, geen hondenbrokken maar "delicious food", voedzaam en uitgebalanceerd, 3 maaltijden per dag met 2500 calorieën per persoon per dag. Je kan op de website zelfs het menu al vinden, met alles waar een Amerikaan behoefte aan heeft zoals popcorn, beef stew, noodles, pasta, potato chunks, green beans, ketchup, baked potato cheese soup. Kortom, alles staat klaar op je te wachten als het zover is. Een ding moet je nog wel zelf rekening mee houden. Je moet zorgen dat je op tijd bij de schuilplaats arriveert voor de deur op slot gaat.
Het is allemaal puur commercieel natuurlijk. Deelname als mede-eigenaar kan al vanaf 50.000 dollar per persoon, kinderen half geld en huisdieren gratis. Aan de deelname gaat wel een screening vooraf met als toelatingscriteria: beroep, opleidingsniveau, nut voor de gemeenschap, gezondheid, strafblad, afstand tot een schuillocatie, enz.
Er wordt geheim gehouden waar de schuilplaatsen precies zijn want anders komen er in tijden van nood ook mensen naar toe die niet betaald hebben voor een plaatsje. De ingangen zijn zelfs gecamoufleerd en zien er uit als een rotsblok. Ze zeggen alleen dat ze binnen een straal van 150 tot 200 mijl van een grote stad liggen.
De firma bestaat bij de gratie van de angst die bij de mensen leeft en speelt in op de oude Maya voorspelling dat de wereld in 2012 getroffen zal worden door een electromagnetische ramp als gevolg van een zonnestorm. Op de website staat een tellertje dat aftelt naar het einde van de wereld. Op het moment waarop ik dit schrijf hebben we nog 824 dagen, 9 uur, 25 minuten en 45 seconden. Maar omdat ze niet alles op één paard willen inzetten, want stel je voor dat de wereld gewoon doordraait na die datum, wordt er op de website nog een heel arsenaal andere rampen ten tonele gevoerd die mogelijkerwijs de mensheid kunnen treffen. Natuurrampen, oorlogen met atoombommen, chemische- en biowapens, anarchie, botsende planeten, terrorisme, van alles en nog wat. Het is een soort keuzemenu. Met onheilspellende filmpjes waarin de meest verschrikkelijke rampenscenario's verkondigd worden. De filmpjes worden gepresenteerd door Jesse Ventura, een voormalig marinier, worstelaar, auteur, radiopresentator, burgemeester en gouverneur van Minnesota. Een carrièreverloop zoals dat alleen in de VS mogelijk is. Het is een bad guy met een staartje die hier met het stempel onbetrouwbaar sujet geen poot aan de grond zou krijgen. Maar Amerikanen kijken daar anders tegen aan. Hij is de man van de samenzweringstheorieën. Hij presenteert de onthulling dat men van de Amerikaanse overheid niets te verwachten heeft want die zal alleen een kleine elite redden. "The government plot to save the elite, but not you !!!". De overheid van de Verenigde Staten zou vooraf een elite gezelschap geselecteerd hebben waarvoor een schuilplaats is, en de rest van de bevolking wordt aan zijn lot overgelaten. De rest kan branden in de hel wordt er letterlijk in een van de filmpjes gezegd.
Wie mag er wel in en wie niet? Dergelijke ethische en morele aspecten spelen altijd bij schuilkelders. Wanneer is hij vol? Ik zag bij het Nationaal Archief in een archiefinventaris van het toen nog Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie een dossier met als titel "Stukken betreffende het al dan niet toelaten van nakomend publiek tot het kantoorgebouwencomplex aan de Nobelstraat tijdens luchtalarm 1943-1944". Benieuwd wat er in staat en op welke gronden beslissingen genomen zijn hierover. Overigens was er ook vooraf bepaald wie er door moest werken om de telefoonverbindingen in stand te houden en dus niet mee kon naar de schuilkelder. Daar denk je niet meteen aan als je bij de PTT gaat werken. Met alle privatiseringen zal dit laatste restje zekerheid ook wel overboord gegooid zijn. Zijn we toch aangewezen op bedrijven als Vivos.
Op de laatste foto een klok die overgebleven is uit de puinhopen van Nagasaki, en die stil is blijven staan op het moment van de explosie.
Archiefreferentie brochure J.Duiker: 0864
Website van Vivos: http://www.terravivos.com/home.htm
Samenzweringsfilmpjes met Jesse Ventura:
http://www.terravivos.com/secure/conspiracypart1.htm
http://www.terravivos.com/secure/conspiracypart2.htm
http://www.terravivos.com/secure/conspiracypart3.htm
http://www.terravivos.com/secure/conspiracypart4.htm
http://www.terravivos.com/secure/conspiracypart5.htm
http://www.trutv.com/shows/conspiracy_theory/index.html
Aris de Bruijn
The Legermuseum Archives
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten