maandag 29 september 2014

Oude schoorsteenmantel zorgt voor extra werk




De tegelvloer is in zijn geheel uitgehakt en ligt op stapeltjes te wachten om afgevoerd te worden. Het ging gelukkig vrij vlot en de vloerverwarming is gespaard gebleven. Twee dagen werk geweest voor bijna 60 vierkante meter. Er is een aardige vloer tevoorschijn gekomen die echter wel eerst geëgaliseerd moet worden. De nieuwe vloer bestaat uit grote tegels van 60 x 60 cm en dat vraagt om een heel vlakke ondergrond. Er is nog een klein probleemstukje onder de trap waar niet was doorgetegeld maar met cement tot bovenkant tegel was afgesmeerd. Dat ligt nu nog te hoog.



Na de vloer in één moeite doorgegaan met de schoorsteenmantel. De MDF nep-ombouw lag er snel van af. Tevoorschijn kwam een oude jaren 30 schoorsteenmantel in art-deco stijl met gele en zwarte tegeltjes. Vooral de twee zwarte streepjes links en rechts zijn heel karakteristiek. Maar niet iets om te bewaren. Alles was sowieso kapot. Ik heb een geel en een zwart tegeltje bewaard voor in de vitrinekast met curiosa straks, de rest verdwijnt bij het puin. Het is de bedoeling om de schoorsteenkolom naar beneden op dezelfde maat door te zetten, Hij verdwijnt dan straks in de boekenkast die de hele wand zal gaan beslaan. Ter plaatse van de schoorsteen zijn de planken dan smaller, maar nog net breed genoeg voor pocket boek formaat.




Bij het weghakken van de oude schoorsteenmantel bleek echter dat de muur waar hij tegenaan gemetseld is, in zo'n slechte staat, dat ik niet verder durfde te gaan met slopen. Ik was bang dat de muur het gewicht van de schoorsteen niet zou kunnen houden als er onderaan zo weinig blijft staan. Voor de hand liggende oplossing is om het gat van de schoorsteen eerst vol te metselen met stenen, zodat er een solide ondersteuning ontstaat. Maar de vloer onder de schoorsteen klonk erg hol. Heel anders dan in de rest van het huis. Hoe kan ik een ondersteuning bouwen op een holle ruimte? Zou die betonvloer dat wel kunnen houden?
Op advies van klusjesman Henk heb ik een gat in de vloer gehakt. Zijn voorstel was om eerst waterige cement in de holle ruimte te laten lopen en dan verder te bouwen. Bij het hakken van het gat bleek de realiteit toch weer anders dan van tevoren gedacht. Ten eerste werd de holle klank ook veroorzaakt doordat ter plaatse de afwerkvloer over de oude haardtegels heen was gestort. Daar hechtte de cement niet op dus de vloer ligt daar eigenlijk los op de tegels. Ten tweede is de holle ruimte geen holle ruimte maar gewoon de aarde onder de vloer. Ik kan er wel cement in gieten maar waar rust die cement dan op? Dat zakt gewoon weg en heeft geen enkel nut als fundering. Achteraf niet zo'n goed plan dus.



Nu wordt het van alles wat. Eerst cement in het gat, dan opmetselen met een hoop verankeringen naar achter en naar opzij zodat alle beetjes elkaar vasthouden. Meer kan ik niet doen. Ik had niet gedacht dat ik nog een keer moest gaan metselen. Bij het opruimen van mijn vaders gereedschap heb ik alle troffels, plakspaan, voegspijker, stucgereedschap en dergelijke weggedaan. Nu heb ik het weer nodig.

Intussen is de verwarmingsinstallateur klaar met het plaatsen van een nieuwe ketel. Hij heeft daarbij een afvoer moeten maken voor condenswater. Dat was er nog niet. Ook een soort ventiel of iets dergelijks tussen vloerverwarming en de rest. Hoe het werkt weet ik niet maar het moet er voor zorgen dat de ene temperatuursregeling de andere niet  tegenwerkt. Hij heeft ook een nieuwe wasmachine aansluiting gemaakt, op de eerste verdieping in plaats van in de berging. Dus weer iets om door te strepen.


dinsdag 9 september 2014

Loodgieterswerk afgerond





Vandaag heeft loodgieter van Dam zijn werk afgerond. Nieuwe dakgoot (maar de houten ombouw is nog dezelfde),  loden afdichting van topgevel op de dakpannen en een zinken afdekking van de rollaag. 

Er is een loodslab ingezaagd in de noordgevel die de aansluiting met de buren afdekt, een zinken dakje op de schoorsteen en een lood met rubber afdichting op het scharnierpunt van het dakluik. Dat rubber zorgt er voor dat het mee scharniert met het luik. Het oude lood bleef open staan en dan kon het water er onderdoor. Ik vond al een keer een plas water binnen onder het luik. Dat zal nu niet meer gebeuren verwacht ik.

In het metselwerk van de schoorsteen ontbrak één steen. Bij de bouwmarkt hadden ze precies zo'n steen. Maar ze vertikten het om me die ene steen te verkopen, alleen een hele partij kon ik krijgen. Beetje hoog in de bol daar bij Kommer sinds ze naar een groter pand verhuisd zijn.
  
Vandaag ook het gereedschapsbord opgehangen. Misschien loop ik dan niet meer de hele dag te zoeken naar mijn gereedschap.

Soms gaat er ook wel eens iets niet volgens plan. Na een kijkoperatie in een gipswand bleek er een spant te zitten op de plaats waar ik een doorgang wilde maken naar een trap. Dat feestje gaat niet door dus moet ik iets anders bedenken.

woensdag 3 september 2014

Historisch kleurgebruik en eigentijds kleurgebruik



Bij het weghalen van het verlaagde plafond in de (nu nog) gang, kwamen enkele oorspronkelijke kleuren aan het licht. Een deel van de planken is zwart, echt gitzwart, en een ander deel is een soort koffiekleur. Rob van Mannen zegt niets over deze kleurencombinatie in zijn kleurenatlas, maar dat komt misschien omdat dat meer over exterieurkleuren gaat. Ik denk dat het een gebruikelijke kleurcombinatie was, in de periode voor de Tweede Wereldoorlog. Ik heb een oud stuk linoleum uit die tijd en daar zitten ongeveer dezelfde kleuren in, samen met een heel donkere, vuile groen en een al even vuile okergeel. Mijn vader heeft in de oorlog op de achterkant van dat linoleum een stadsgezicht geschilderd, bij gebrek aan schildersdoek. 


Ik was als kleine jongen al geïntrigeerd door die sombere, bijna depressief stemmende kleuren van dat stuk zeil. Mijn vader zei eens dat ze in die tijd nog geen lichtechte heldere kleuren konden maken voor interieurs, althans niet beschikbaar voor de kleine beurs. En hij kon het weten, dit soort dingen want het was zijn vak.



Het was een leuke ontdekking, die oude kleuren, maar ik doe er niets mee. Ik heb ze vastgelegd in een staaltje en dat is het dan. Binnenkort gaat de afbijt er op en dan zijn ze voorgoed verdwenen. De balken worden wit, net als de rest. Misschien laat ik ze op de planken wel zitten, verstopt achter een gipsplaatje. Als dan over een x aantal jaren weer iemand gaat slopen dan komt hij ze weer tegen. 


Ik ga meer voor eigentijds kleurgebruik. Vandaag de inloopkast een vrolijk rood kleurtje gegeven. Dat zat nog even tegen want op een gedeelte van een wand kwam tijdens het schilderen de onderlaag los. Ik had opeens allemaal schilfers aan mijn roller hangen. Ik heb de natte verf met onderlaag en al weg moeten schrappen en dat stuk opnieuw moeten doen.
De kast is met deze kleur wel erg donker geworden. Ik moet er een paar sterke lampen in hangen want anders kan ik straks mijn kleren niet eens vinden.