Vandaag een wandelroute waarbij ik geen rondje loop om uiteindelijk weer bij mijn beginpunt terug te komen, maar een lineaire coast-to-coast route van Hollandsche Rading naar Baarn, en dan met de trein weer terug naar Hollandse Rading waar mijn auto bij het station staat.
Dit was de minst interessante wandeling die ik tot nu toe gemaakt heb. De route kenmerkt zich door afrasteringen en omheiningen, vaak langs rechte, geasfalteerde fietspaden. Weinig paden door vrije natuur. Ik heb wel geprobeerd steeds omwegen te maken om van die brede paden en hekwerken af te komen (er was zelfs een breed pad voor paarden met rijtuigen). Soms lukte dat, soms niet. Er zijn veel privé landgoederen waar je niet kan komen, afgewisseld met afgeschermde natuurgebieden met "kwetsbare natuur" of rustgebieden voor bejaarde dieren waar je ook niet mag komen. Beatrix draagt haar steentje bij met een kolossaal hekwerk rondom haar tuintje. Daar was het overigens een enorm kabaal door een mega voertuig dat iets met bladeren deed en geluidsoverlast veroorzaakte tot aan de andere kant van Lage Vuursche (hoezo rustgebieden?). Het paleisbos bij Soestdijk is ook niet vrij toegankelijk. Juliana heeft destijds een puntje van haar bos afgestaan voor een clubhuis van de scouting.
Het was niet allemaal treurnis, er zijn ook wel echt mooie stukjes, maar ze zijn schaars.
Dit heet op de kaart Bosberg maar het is juist een kuil
Productiebos
Wat zijn herfstmaatregelen? En waarom moet een overweg daarvoor langer dicht zijn? De treinen rijden misschien langzamer? Of gaat deze overweg helemaal niet meer open tot de herfst voorbij is? En na de herfst komen natuurlijk nog de wintermaatregelen!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten