In boeken met persoonlijke oorlogsbelevingen van soldaten ben ik altijd extra geïnteresseerd als ze iets schrijven over de producten die ze gebruiken, eten of drinken. Het is verbazend hoeveel van deze merken nu
nog steeds bestaan
en nog steeds gekocht en gebruikt worden. Zo had de Duitse soldaat het al over
Aspirin en Leukoplast. Heel veel biermerken natuurlijk, die er nu ook nog zijn. Op een Franse ansichtkaart kwam ik eens het berichtje
naar huis tegen: "Ik moet hier 's
nachts op wacht staan in de luisterpost,
het is heel koud en ik heb keelpijn. Stuur mij een doosje Valda pastilles". En wat denk je, die groene driehoekige keelpastilles bestaan
nog steeds. Ze worden al meer dan honderd jaar volgens het zelfde recept
gemaakt.
Mijn laatste vondst kwam ik tegen in "Im Blickfeld des Scherenfernrohrs"
van Hans Schmidt-Stölting. Hij was luitenant bij een veldartillerieregiment.
Tijdens een aflossing voor Verdun raakt hij met een stuk geschut vast in de
modder bij Bezonvaux. Het stuk is met geen mogelijkheid uit de modder te
krijgen en ze moeten uren wachten op extra paarden om er voor te spannen. Hij
schrijft dan tijdens deze wachttijd: "Ich hatte noch eine Feldflasche voll
Gilka, die ich herumgab. Sie wurde leer."
Dan is mijn interesse gewekt. Wat was Gilka, en bestaat het nog steeds?
Dan is mijn interesse gewekt. Wat was Gilka, en bestaat het nog steeds?
J.A.Gilka was een Berlijnse onderneming, bekend vanwege zijn
Kümmelbrantwein "Kaiser-Kümmel"
Gilka Kaiser Kümmel is een licht gezoete Kümmelbrantwein uit Kümmelolie
(olie uit karwijzaad), suiker en spiritus, die 38% alkohol bevat en sinds 1836
werd geproduceerd. Gilka Kümmel heeft een dubbel destillatieproces ondergaan en
is daarom van hoge kwaliteit. De Gilka Kaiser-Kümmel werd aan het hof in Wenen
gedronken en daar tot k.u.k. hofleverancier benoemd. Misschien dronk de Duitse keizer het ook, maar dat is niet helemaal zeker.
De bezittingen van de familie Gilka, inclusief de productiefaciliteiten, werden in
1954 onteigend vanwege fout in de oorlog, maar de productie werd in 1972 door
een familielid weer voortgezet in Hamburg. Daarna is het verkocht aan
Underberg. Onder de benaming J.A.Gilka KG wordt nu in Kettwig weer opnieuw
Kaiser-Kümmel geproduceerd.
Ik was al eens eerder op Kümmel gestuit in het dagboek van Hanns Schammer. Die heeft het over Rostocker Doppelkümmel. Volgens hem was het bocht. Toen ik
bij mijn eigen slijter ging informeren kreeg ik te horen dat het in Nederland
niet eens verkocht mag worden. Ik weet niet of het waar is, maar als het echt
spiritus is dan wil ik het wel geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten