Wageningen kun je gerust overslaan. Er is niets.
Maar er is één hele goede reden om wel naar Wageningen te gaan en dat is beeldengalerij Het Depot. Waarom is dit niet veel bekender? Omdat het in Wageningen is waarschijnlijk.
Een particuliere collectie, gratis toegankelijk, in een enorm gebouw van vier verdiepingen, nog twee bijbehorende villa's en een beeldentuin. Voeg daarbij een goed restaurant en een uitgebreide museumwinkel en je hebt Het Depot. In het restaurant komen zelfs mensen uit de omgeving lunchen die helemaal niet naar de beelden gaan.
Bij de beelden zijn geen bordjes met makers en beschrijvingen maar alleen een nummer. Dat nummer correspondeert met een beeldengids waarin alle informatie staat. Die kost dan 1 euro maar daar kun je eigenlijk niet van buiten want anders zit je aan het eind met veel vraagtekens.
Ik heb hier veel meer tijd doorgebracht dan ik vooraf verwacht had. Zelfs zoveel te zien dat ik vergeten ben naar de thematentoonstelling over gipsen te gaan. Dus ik moet binnenkort nog een keer terug. Wageningen heeft zelf geen treinstation maar er gaan heel regelmatig drie buslijnen tussen Ede en Wageningen, en dat is wel goed te doen.
Ik ben niet heel bekend met beeldhouwkunst in Nederland maar de beelden die hier te zien zijn lijken me van een hoog niveau. Soms vraag je je af hoe het gemaakt is, soms alleen mooi, soms griezelig, en heel vaak verrassend. Rode draad door de hele collectie is het menselijk lichaam. Bijzonder vond ik een kinetisch beeld van een lichaam opgebouwd uit fragmenten die steeds van elkaar af bewegen en dan weer samenkomen. Ik heb met bewondering naar het mechaniek aan de achterkant gekeken. Handige jongens die beeldhouwers.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten