Grand Tour deel 3 : Naturalis

Een bezoek aan Naturalis, op 4 juni 's middags, bevestigde nog eens dat ik weinig affiniteit met natuur heb. Het is te veel, te overweldigend en te onbegrijpelijk, al die soorten en vormen. Al die opgezette dieren en botten, het zegt me dat ik eigenlijk niets weet van de wereld. Na ruim een half uur had ik het wel gezien terwijl het toch een groot museum is waar je misschien wel een hele dag hoort door te brengen.

 

Al die dieren...

Fantastisch mooi gemaakte maquette in de vorm van het huidige Nederland, maar dan in de oertijd

Behalve voor de inhoud ging ik ook voor het gebouw zelf. Ik heb daar een maquetteverleden mee. Dat wil zeggen met het oorspronkelijke gebouw van Fons Verheijen. De nieuwbouw van Neutelings Rietdijk had ik nog nooit gezien. De "aantasting" van Verheijens ontwerp had hem na rechtszaken een schikking van anderhalf miljoen opgeleverd. 

Verheijens museumruimtes waren gedegradeerd tot depot en werkplaatsen, niet toegankelijk voor publiek, en het huidige museum bevindt zich in zijn geheel in de Neutelings Rietdijk uitbreiding. Het is een stapeling van verspringende rechthoeken, die we ook terugzien bij het Antwerpse MAS, van hetzelfde architectenbureau. 

Heel veel 'leegte'

Mooi gebouw natuurlijk, met dure materialen uitgevoerd, veel ruw travertin en teakhout, kosten nog moeite gespaard. Maar wat enorm veel verkeersruimte, waar dus geen collectie te zien is. Ik denk dat misschien wel de helft van het volume leeg is; een vide en brede trappen.  Zelfs in de zalen was het af en toe vrij leeg. Donkere ruimtes, zwarte muren en doodlopende gangetjes. Ik heb echt mijn best gedaan om de routepijltjes op de vloer te volgen maar zag me toch steeds weer tegen de richting in lopen. 

Meest positief vond ik eigenlijk het grote restaurant met uitgebreide keuze. De museumwinkel richt zich vrijwel uitsluitend op kinderen. Getwijfeld over een boek over gesteenten, maar niet gekocht. Nagedacht over een planning voor de komende dagen. Zes juni rijden geen treinen door een staking.

Terug naar het station nog even rond het Pesthuis gelopen. Ook hier een verleden mee, als legermuseum en als maquette. Het reliëf boven de ingang ooit op schaal gemaakt van fotografisch clichémateriaal dat voor boekdruk gebruikt wordt.